رنگ های دیگر

این مجموعه پیش درآمدی بر آثار پاموک نیست بلکه کلام پسینی است درباره زندگی، آثار، احساسات و افکار شخصی اش. پاموک اذعان می دارد که کتاب روایتی است به هم پیوسته، اما یک قصه یا روایت واحدی از یک قصه یا داستان نیست؛ بلکه باز به قول خود او تکه هایی به هم پیوسته است. به هر روی هنر و مهارت پاموک که خود استاد قصه گویی است در روایت کتاب آن را دو چندان جذاب کرده است. او در این اثر ترکیه، به ویژه استانبلو، را به جهان گره می زند. گاه امدادگری است در زلزله، گاه کودکی است حیران در ژنو، گاه خبرنگار است گاه رمان نویس، گاه روشنفکر است و گاه درمانده ای در میان آشفتگی های خانواده. هم به آینده ترکیه، زادگاهش، امیدوار است و هم بدبختی های مردم و فساد حاکمان را به تصویر می کشد. او مثل دنیای داستایوسکی، که به آن باور دارد، در این اثر در حال شدن است. دنیایی مملو از تناقضات اعتقادی و فلسفی، دنیایی چند صدایی که پاموک دوست دارد صدای همه در آن شنیده شود. دنیایی که شرق و غرب در آن در تقابل با هم نیستند. دنیایی که درها در آن باز باشند و کسی نتواند آنها را ببندد. او عاشق کاغذ و قلم و جوهر و تنهایی و کتاب است: عاشق ادبیات، عاشق رمان.