جت

یکی از سنت های کهن و رسمی دیرین، برگزاری جشن ششگان در ششمین شب تولد نوزاد است، که به شکرانه سلامت نوزاد و زائو و برای تشکر و قدردانی از بی بشنان (بی بی زنان)، که او را حافظ زنان باردار می دانند، جشنی برگزار می کنند. در این شب حلوایی مخصوص با شیره خرما و آرد درست می کنند و علاوه بر آن بز یا میشی قربانی کرده و شامی مفصل تهیه می بینند و مقداری از حلوا یا جگر یا گوشت را به صحرا برده و روی بلندترین شاخه درخت سبز بی خار قرار می دهند، که هدیه ای است برای تشکر و قدردانی از بی بشنان. بعد از آن همه ی خویشان و بستگان را به ضیافت شام دعوت کرده و در حضور بزرگان طایفه، کودک را نام گذاری می کنند و به خجستگی نام کودک، آن شب را به جشن و سرور با نواختن نی و قیچک و خواندن آواز زهیری همراه با قصه گویی و… شب ششگان را به صبح می رسانند. در گذشته، قبایل صحرا نشین بر اساس نوع زندگی که در طبیعت داشتند، کودکان خود را نام گذاری می کردند و بیشتر این نام ها برگرفته از طبیعت پیرامونشان از جمله گیاهان و درختان و موجودات زیبا تا مکان هایی خاص و حتی نام ماه ها و روزهایی، که کودک در آن روز به خصوص متولد می شد، بود. در برخی موارد نیز باتوجه به مکان و لحظاتی که کودک تازه متولد شده در آن موقعیت قرار می گرفت، نامی برای او انتخاب می کردند.