ادبیات نمایشی زنان ایران همواره طی سالهای بسیاری مورد کمتوجهای بسیار بوده است. هنوز هیچ سند و آرشیو و مجموعه خاصی در این مورد وجود ندارد. متنها و عکسها، اسناد فعالیتهای نمایشی زنان طی سالها و دهههای گوناگون نامنسجم و پراکنده و در حال نابودی است. بسیاری از آنها جایی ثبت نشدهاند و عکس یا مجموعهای از روند کاری آنها وجود ندارد. این پژوهش میکوشد بخشی از خلأ پژوهشی ادبیات نمایشی زنان ایران و ناگفتههای آن را پر کند و ادامه راه نسلی باشد که امروز بهجز چند مقاله و داستان و متن نمایشی از آنها چیز زیادی نمیدانیم. با مطالعه این آثار درمییابیم میان چالشها و مشکلات و بحرانهای زنان نسلهای گذشته با بحرانهای امروز زنان پیوستگی ریشهدار وجود دارد. هرچند اولویتها و چشمانداز فعالیتهای زنان امروز با دیروز متفاوت باشد.