سیری ناپذیر: سرگذشت جسم (من)

«سیری‌ناپذیر»، سرگذشتنامه‌ای‌ است که « رُکسان گی» درباره بدنش نوشته است. او در این کتاب بازگو می‌کند که بدنش چه چیزهایی را تاب آورده است. رُکسان، خوانندگان را به مکان‌هایی تاریک و ناراحت‌کننده می‌برد. آسیب روحی و جسمی را به ‌خوبی مورد بررسی قرار می‌دهد و به ‌دلیل قلم صریحش هیچ‌چیزی را پنهان نمی‌کند. در نوشتن شیوه خاص خودش را دارد، گاهی از علائم نگارشی متفاوتی استفاده می‌کند. فصل‌های کتابش متفاوت از دیگر کتاب‌های سرگذشتنامه هستند و گاهی بیش از چند خط نیستند. از واژه «Hunger» (گرسنگی) بارها با معانی متفاوتی استفاده می‌کند. این کتاب درباره افرادی‌ است که شکسته‌اند و به هر دلیلی، فکر می‌کنند به هیچ دردی نمی‌خورند، هیچ‌چیزی نیستند. افرادی که در برابر خشونت سکوت کرده‌اند. افرادی که باید سکوتشان را بشکنند. این کتاب، کتابی ا‌ست درباره بدنِ من، درباره گرسنگی من، درباره ناپدید شدن و گمراه ‌شدن و احتیاجِ بی‌حدوحصر، احتیاج به دیده و درک شدن و درنهايت، این کتاب، کتابی‌ است درباره اینکه یاد بگیرم، هرچند آهسته، به خودم اجازه دهم که دیده و درک شوم.