داستان حسن خان

ماجرای «داستان حسن خان» از یک داستان قدیمی مربوط به دوره صفویه می‌آید که در قالب یک منظومه توسط شاعری اهل هرات به نام «جنونی» بیان و درواقع سروده شده است. او (جنونی) که می‌خواسته به کربلا برود، در راه با شاعری اهل خوزستان دیدار می‌کند و همانجا این منظومه بلند را که درواقع یک مثنوی عاشقانه درباره یک پادشاه اهل ایروان به نام «حسن خان» و یک دختر که پادشاه عاشق او شده است، می‌سراید. براساس این منظومه 1600 بیتی، در این داستان اتفاقات جالبی برای پادشاه و این دختر روی می‌دهد. در این کتاب این داستان منظوم، ارائه شده است.