فسقلی‌ها (مجموعه 2)

هلی را صدا می زدند، “هلی هیولا”.

خب حق داشتند. چون که هم قیافه، هم رفتارش عجیب و غریب بود.

چشم راستش بزرگ تر از چشم چپش بود. موهای سیاهش هم تا کمرش آویزان بود. و همیشه عنکبوتش را همراه داشت.

هلی دانش آموز بدی نبود، بچه ی بی ادبی هم نبود.

اما هیچ کدام از هم کلاسی هایش حاضر نبودند با او بازی کنند.

چرا؟ چون او و خانواده اش، با بقیه فرق داشتند.