جامعه شناسی سیاسی حزب کومله ی تجدید حیات کردستان (کومله ی ژیانه وه ی کوردستان)

توسعه ناسیونالیسم‌زا در توسعه‌نیافتگی و درماندگی ملی‌گرای ایرانی به بنیان اصلی پروژه تجدد و هویت‌سازی در عصر پهلوی اول بدل شد. امتزاج توسعه ناسیونالیسم‌زای عام‌گرا با ساخت دولت مطلقه مدرن در دوره پهلوی اول امکان و بستر تکمیل گفتار ناسیونالیسم خاص‌گرا را در میان کُردهای ایران فراهم کرد. ظهور حزب «کومله تجدید حیات کردستان ژ .ک» در سال‌های نخستین دهه ۱۳۲۰ شمسی، تبلور شکل‌گیری گفتار ناسیونالیسم خاص‌گرا در میان کُردهای ایران بود. تبارشناسی، مطالعه ساختار سیاسی و برش طبقاتی حزب ژ .ک، علاوه بر شناخت این حزب به عنوان نخستین سازمان سیاسی مدرن، کمک شایانی به مطالعه ریشه‌ها و نیز چگونگی تولد و تداوم ایده ملی‌گرایی قومی در میان کُردهای ایران خواهد کرد. نویسنده در این کتاب می‌کوشد پرتو تازه‌ای بر تاریخ‌نگاری حزب ژ .ک بیفکند. در این راستا رهیافت نظری دانش جامعه‌شناسی سیاسی به عنوان مبنای تحلیل کُنش متقابل میان کُردها با نظام سیاسی پهلوی اول، رویکرد اصلی این مطالعه را تشکیل می‌دهد.