«حضور ایران در جهان باستان»، نوشته دکتر «اصغر محمودآبادی»، به نقش تاریخساز و مؤثر ایرانیان در جهان باستان میپردازد و وقایع و تحولات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و تاریخی ایران را در جهان باستان بررسی میکند. «شهر اکباتان در عصر شکوه مادها و بهویژه در دوران آخرین شاه ماد - «آستیاگ» (۵۸۵-۵۵۰ ق.م)- به اوج آراستگی و زیبایی رسید. معتبرترین سند درباره چنان تحولی، از روایت «پلیبیوس» برمیآید که طی آن از زیباییهای کاخهای آن شهر صحبت میکند: «بهترین امکاناتی که در ساختن کاخ به کار گرفته شده است نشانگر ثروت سازندگان نخستین آن است؛ زیرا همه چوبساختههای آنها، سدر یا سرو بوده، تیرها و تختهکاری سقفها، ستونها، رواقها و سرستونها با ورقههای سیم و یا زر پوشش یافته و همه آجرهای سقف از نقره بوده است».