دربارۀ کتاب دیوانگی درجه یک
مورخان، مدتهاي مديدي است که در مورد بيثباتي ذهني آشکار رهبران بزرگي چون «ناپلئون»، «لينکلن»، «چرچيل»، «هيتلر» و ديگران دچار حيرت شدهاند. در کتاب «ديوانگي درجه يک»، دکتر «نصير قائمي»، مدير برنامه اختلالات خُلق در مرکز پزشکي «تافنس»، کشف تاريخي تکاندهندهاي در رابطه با ارتباط قوي ميان بيماري رواني و رهبري ارائه ميدهد و فرضيه بحثبرانگيز و قانعکنندهاي را مطرح ميکند و آن اينکه؛ «ويژگيهايي که بيانگر اختلالات خُلقي است سازنده بهترين رهبران در زمان بحران ميباشد». اين کتاب با توجه به اهميت واقعگرايي ناشي از افسردگي در لينکلن، نسبت به رهبري بيزرق و برق افراد عاقلي همچون «نويل چمبرلين»، بسياري از مهمترين ادراکات ما از ذهن را دگرگون ميکند.