سال ورزایی

«سال ورزایی»، روایت دلدادگی است. دلدادگی دو نفر در روستای فراموش‌شده در بخش «سنگر» از توابع رشت، روایت آدم‌های خاکستری بازمانده ی خان و خان‌بازی که هنوز هیاهوی سال‌های 1356 و 1357 در ذهنشان هست و پاک نشده است. «ستار»، دمغ بود، انتظار باخت «ورزایش» (گاوش) را نداشت. باخته بود اما باور باخت سخت بود، حس سرشکستگی داشت، برای همین با دل پُری تفنگ دولول دو عقاب ترکش را برداشت، تمیز کرد، روغن مالی کرد، قنداق را برق انداخت، و به متلک‌های پدرش وقعی نگذاشت. پدرش سر اینکه ورزای ستار از ورزای «کاسی» شکست خورده، ناراحت است. ستار به بهانه شکار بلند می‌شود و در هوای بورانی راه بیرون از خانه را پیش می‌گیرد و...‌ .