قاعدۀ اصلی این کتاب پرداختن مستمر به فلسفه و نظریۀ اجرا است. هدف آن نیز این است که از طریق پرداختن به مطالعات موردی مربوط به جنبشهای فلسفی و مکاتب فکری بحثهایی را پیش بکشد که اهمیت انتقادی دارند. هر یک از فصلها از چشمانداز فسلفی خاصی، موضوعات و پرسشهای بنیادین مربوط به تئاتر و اجرای زنده را مورد توجه قرار میدهد. نویسندگانِ مقالات کتاب حاضر، پژوهشگران مربوط به حوزۀ اجرا و فلاسفه هستند و یک مقاله هم مشترکاً توسط نمایندگان این دو حوزه نگاشته شده است. این مقالات گسترۀ وسیعی از رویکردهای فسلفی از فلسفۀ تحلیلی تا پدیدارشناسی، و از واسازی تا رئالیسم انتقادی، همه را در برمیگیرد. مطالبی که در این کتاب طرح میشود بنادارد که خواننده را درگیر کند و برانگیزاند و در نهایت مفاهیم تئاتری را در جستارهای فکری برجسته سازد. هیچ ایدئولوژی خاصی در این کتاب غالب نیست، و هیچ انحصار و تعصب فکری هم موضوعات انتخابی را به سمت و سوی خاصی نبردهاست. امید داریم که این مجموعه چالشهای دیگری به دنبال آورد، به طوریکه گفتگوی کنونی را، آنطور که شاید مدنظر افلاطون بود، تداوم ببخشد.