لئوپُلد گورسکی مردنش را از ۱۸ اوت ۱۹۲۰ آغاز کرد.
وقتی راهرفتن میآموخت مرد.
وقتی پای تخته میایستاد مرد.
و یک بار هم وقتی سینی بزرگی در دست داشت.
وقتی امضای جدیدی تمرین میکرد مرد.
وقتی پنجرهای را باز میکرد.
تنها مرد، چون خجالت میکشید به کسی زنگ بزند.
یا به یاد آلما مرد.
یا وقتی دیگر نخواست یادش را بکند.
در واقع، چیز زیادی برای گفتن نیست.
او نویسندهی بزرگی بود.
او عاشق شد.
این بود زندگیاش.