یک سال بعد

«آن ویازمسکی» در ادامه شرح آشنایی‌اش با «ژان لوک گدار» -در کتاب ایام آموختن- حالا در اینجا، یک‌سالی بعد از آن ایام، از زندگی مشترک و فعالیت سینمایی‌شان می‌گوید، از زمانه پرتلاطم 68، و حضور در جنبش دانشجویی و اعتصاب‌های سراسری. راوی با شرح حضور اجتماعی، از حفظ فردیت و جایگاه خود در جامعه غافل نمانده است. شالوده زندگی زوج داستان و رویدادهای اجتماعی مرحله‌به‌مرحله توأمان شکل می‌گیرد. ویازمسکی با پایبندی به اصل واقع‌گرایی در سبک و زدودن لایه‌های رمانتیک، در اینجا علاوه بر اندوخته‌های ادبی، از آموخته‌های سینمایی‌اش در ساختار روایت، مشخصا در تقطیع و توالی‌ها و نیز از عامل صدا، بهره برده است. در بخشی از این کتاب می‌خوانید: «چند هفته بود که خانه‌مان را عوض کرده بودیم ساکن آپارتمانی شده بودیم در خیابان سن ژاک شماره ۱۷ ناحیه پنجم پاریس. از وقتی خودم را شناختم همیشه رؤیای سکونت در کارتیه لاتن را در سر داشتم. خیال‌انگیز بود تصور زندگی در حوالی دانشگاه سوربن و بلوار سن میشل و رود سن. ژان لوک علاقه چندانی نداشت به...».