وداع

«وداع» یک داستان عاشقانه است که در دو بخش و به‌ صورت عامدانه با دو سبک متفاوت نوشته شده است. اين داستان، تلاشی برای بازتاباندن احساسات نابی است که نویسنده در ذهن دارد و حضور دو پسربچه آن را پررنگ‌تر می‌کند. در این رمان، تلاش بر آن بوده که دریافت شود آیا می‌توان لحظات ساده با هم بودن‌ و آن احساسات ناب را به بیان درآورد و از آن قالب گزارش‌گونه صِرف هم خارج نشد. در بخشی از رمان می‌خوانید: «لایت فوت، از آن زمان که دریافت دوستی چیز مزخرفی است دوستی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش را با من به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هم زد، از پروست نقل قول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که میان فرسودگی جسمی و خستگی روحی منزلگاهی در نیمه ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌راه وجود دارد. عشق همان منزلگاه است و چه تلاش مذبوحانه و مسخره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای است که تلاش کنیم در آن منزلگاه‌ اتراق کنیم و راهِ رفتنی را، نرویم. آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌قدر برای لایت فوت احترام قائلم که...».