مهندسی رزمی در دفاع مقدس (سنگرسازان بی سنگر)

مهندسی رزمی بعد از تجاوز دشمن به میهن اسلامی‌مان شکل گرفت و متناسب با نیازهای زمان هر مقطع نقش خود را ایفا می‌کرد. در مرحله اول از تهاجم غافلگیرکننده عراق بر ایران یعنی ۳۱ شهریورماه سال ۱۳۵۹ تا سه ماه بعد از آن به کمک نیروهای مدافع با حداقل امکانات و زمان مانع پیشروی دشمن شد. از این اقدامات می‌توان به عملیات انتقال آب به دشت خوزستان توسط طرح سد سیدشریف، کانال شهید چمران، کانال غدیر و... اشاره کرد. گام بعدی در جنگ توسط گروه مهندسی رزمی، ایجاد حریم ایمنی جهت امنیت کشور و مقابله با خرابی‌های دشمن بود که مهندسان خلاق رزمی در این عرصه نیز حماسه آفریدند. از دیگر اقدامات مهم مهندسی رزمی، آماده‌سازی فضای امن استقرار مردم و ایجاد پناهگاه عمومی و اختصاصی بود. در این کتاب، نقش مهندسی رزمی در طول دفاع مقدس با نگاهی بر بخش‌ها و گروه‌های مختلف این حوزه مانند جهاد سازندگی، مهندسی قرارگاه، ترابری و گروهان‌های پل، تخریب و... بررسی می‌شود.