بزرگمهر حکیم ایرانی

«بزرگمهر بختگان» (سده ۶ میلادی) که با عنوان «بزرگمهر حکیم» از او یاد می‌شود، فرزند «سوخرا» و وزیر «خسرو انوشیروان»، پادشاه ساسانی بود. او رئیس مشاوران ویژه دربار و پاسبان شخصی شاه و رئیس دربار بوده ‌است. منابع فارسی و عربی او را دارای خِرد استثنایی و اندرزهای حکیمانه توصیف کرده‌اند. گزارش‌های نیمه‌افسانه‌ای از جایگاه او در شاهنامه و در اندازه‌ای کمتر در «غررِ ثعالبی» و «مروج‌الذهبِ مسعودی» آمده ‌است. از سوی خاورشناسان، بزرگمهر شخصیتی افسانه‌ای پنداشته می‌شود که به دلیل ناهمگونی نظرات درباره بزرگمهر در منابع اسلامی و ذکر نشدن نام وی در آثار پیش از اسلام است. در این کتاب سرگذشتنامه بزرگمهر، حکیم ایرانی بررسی شده است.