«صفایی راد»، از نویسندگان و مترجمان جوان کشور است که تجربه سفرش به بوسنی را در این کتاب به مخاطب عرضه میکند. او که در سفری همراه با جمعی از نویسندگان و هنرمندان به مناطق مختلف بوسنی سر زده، روایتی جدید از مردم این کشور پس از اتمام سالها جنگ و کشمکش دارد. مردم ایران، بوسنی را بیشتر با جنگهای خونین و نسلکشی مسلمانان به دست صربها به خاطر دارند؛ جنگی که شدت آن سبب شد تا نیروهای ایرانی برای یاری به مسلمانان بوسنی به این کشور سفر کنند. این حضور و همدلی، سبب شد حالا پس از گذشت چند دهه هنوز خاطره و ذهنیت خوبی از ایرانیها در ذهن مردم بوسنی نقش ببندد. صفایی راد، اما در این سفرنامه تنها به ذکر ماجراهای سفر بسنده نکرده است، او مانند یک واقعهنگارِ جزئینگر به موضوعات مختلف مرتبط با مردم این کشور میپردازد. موضوعاتی که شنیدن آن پس از این همه سال دوری از بوسنی میتواند برای مخاطب کنجکاو ایرانی خواندنی و قابل تأمل باشد.