این کتاب رمانی از «گرت هوفمان» است. اتوبیوگرافی از بخشی از مهمترین سالهای کودکی او در آلمان نازی، از دهه 30 تا اواسط دهه 40 میلادی است. پدربزرگ هوفمان یک پردهخوان بود. پردهخوان در سالهای اولیه اختراع سینما به کسی اطلاق میشد که در مقابل پرده سینما میایستاد و داستان فیلم را برای تماشاگران تعریف میکرد. این سنتی بود که پس از ناطق شدن سینما از مُد افتاد و عملا فراموش شد؛ چراکه با ناطق شدن سینما دیگر کسی نیازی به شرح داستان فیلمها نداشت. پدربزرگ او نیز از این قاعده مستثنا نبود. هرچند طبق توصیف هوفمان، او بسیار کوشیده است که جلوی نمایش فیلمهای ناطق را در شهر محل زندگی خود بگیرد. «پردهخوانِ» گرت هوفمان، شرح این تراژدی کوچک تاریخ سینماست. او در این کتاب با دستاویز قرار دادن زندگی کارل هوفمان؛ پدربزرگش و روابط شخصیاش با او بخشی از تاریخ ملتهب امپراتوری «رایش» را نیز روایت کرده است.