دایی جان ناپلئون

سه خانواده در سال 1318 در باغی در تهران و تحت سلطه ی بزرگ خاندانی خودرای و پارانویایی زندگی می‌کنند. دایی جان ناپلئون طنزی است درخشان دربارهٔ افکار و عقاید جامعه ی آن روز ایران. رمان در حقیقت داستانی عاشقانه است، داستان عشق خالصانه و پاک راوی جوان به دختر عمویش لیلی، که دائما با رفتار های خنده دار و فتنه‌انگیز دیگر اعضای خانواده به خطر می افتد. از طرفی هجوی اجتماعی نیز هست. هجو این باور عمومی ایرانیان که خارجی ها و بیگانه‌ها (به خصوص انگلیسی‌ها) را عامل تمام بدبختی‌ها و مصیبت‌ها و اتفاقات در ایران می‌دانند. اثری که خواندنش بسیار لذت‌بخش است، طوری که دوست ندارید به آخرش برسید. کتاب در سال انتشارش عنوان پرفروش ترین کتاب سال را از آن خود کرد. مجموعه ای تلویزیونی به کارگردان ناصر تقوایی نیز بر اساس آن ساخته شده است. این کتاب به زبان‌های متعددی ترجمه شده و همواره محبوب و پرخواننده بوده است.