در این کتاب به زندگینامه و نقد آثار و نوشتههای «احمد شاملو» پرداخته میشود. احمد شاملو (زاده ۲۱ آذرماه سال ۱۳۰۴ در تهران؛ در خانه شماره ۱۳۴ خیابان صفی علیشاه - درگذشته ۲ مردادماه سال ۱۳۷۹، فردیس کرج) شاعر، فیلمساز، روزنامهنگار، پژوهشگر، مترجم، فرهنگنویس و از دبیران کانون نویسندگان ایران بود. آرامگاه او در امامزاده طاهرِ کرج واقع است. تخلص شعری احمد شاملو «الف. بامداد» و «الف. صبح» بود. شهرت اصلی احمد شاملو به خاطر شعرهای اوست که شامل اشعار نو و برخی قالبهای کهن نظیر قصیده و نیز ترانههای عامیانه است. شاملو تحت تأثیر «نیما یوشیج»، به شعر نو روی آورد، اما برای اولین بار در شعر «تا شکوفه سرخ یک پیراهن» که در سال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد وزن را رها کرد و به صورت پیشرو سبک جدیدی را در شعر معاصر فارسی گسترش داد. از این سبک به شعر «سپید» یا شعر «منثور» یا شعر «شاملویی» یاد کردهاند. بعضی از منتقدان ادبی او را تنها شاعر موفق در زمینه شعر منثور میدانند. شاملو علاوه بر شعر، کارهای تحقیق و ترجمه شناختهشدهای دارد. مجموعه کتاب «کوچه» ی او بزرگترین اثر پژوهشی در باب فرهنگ عامیانه مردم ایران است. آثار وی به زبانهای سوئدی، انگلیسی، ژاپنی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، روسی، ارمنی، هلندی، رومانیایی، فنلاندی و ترکی ترجمه شده است.