در این کتاب به زندگینامه و نقد و تفسیر آثار «غلامحسین ساعدی» پرداخته میشود. غلامحسین ساعدی (زاده ۲۴ دیماه سال ۱۳۱۴، تبریز – درگذشته ۲ آذرماه سال ۱۳۶۴، پاریس) با نام مستعارِ «گوهرِ مراد»، پزشک و نویسنده پُرآوازه ایرانی بود. ساعدی نمایشنامه نیز مینوشت و با «بهرام بیضایی» و «اکبر رادیاز»، نامدارترین نمایشنامهنویسان زبان فارسی به شمار میرود. براساس شاهکار او «گاو»، فیلم مشهوری به همین نام ساخته شده است. ساعدی در ادبیات و اندیشه سیاسی از پیروان «جلال آلاحمد» به شمار میرفت؛ و از اوایل تشکیل کانون نویسندگان ایران بدان پیوست؛ ولی عمرش دیری نپایید، پس از انقلاب در سال ۱۳۵۷ از راهِ پاکستان به فرانسه گریخت، و سال ۱۳۶۴ در پاریس جان سپرد، و در گورستان «پرلاشز»، با تشییع جمع بزرگی از ایرانیان پاریس، به خاک سپرده شد.