لالایی، نخستین گفتمان: تحلیل گفتمان لالایی های کوردی

لالایی به عنوان یکی از عناصر فرهنگی در فرهنگ عامه زاده تفکرات و تخیلات عامه مردم و به‌ویژه مادران است. لالایی تشکیل‌دهنده بخش شگرف از ادبیات کودکان بوده و آغاز دوره جدیدی در تاریخ ادبیات فرهنگ عامه به شمار می‌رود. درواقع لالایی آغاز ادبیات زنانه است. در این مطالعه جایگاه لالایی در فرهنگ عامه و ارتباط آن با عناصر و ساخت‌های فرهنگی جامعه متأثر از نظریه ي موازنه‌ای مبتنی بر مصالحه ي مارکس در مطالعات فرهنگی بررسی می‌شود. شیوه «تحلیل گفتمان فوکویی» در این مطالعه مدنظر قرار گرفته است.