تنهایی بسیار صبور است

«تنهایی بسیار صبور است»، درباره زندگی یک‌ پسر دانش‌آموز است. این ‌دانش‌آموز که خود راوی داستان است، ضمن روایت ماجراهایی که برایش پیش می‌آیند، به توصیف و تشریح تنهایی خود می‌پردازد و روابط انسان‌های اطرافش را کنکاش می‌کند. در بخشی از این رمان می‌خوانید: «نمی‌دانم چند بار طول این اتاق را رفتم و آمدم، اما بالاخره این مسیر تکراری شد. درواقع طول مسیر در تکراری شدنش مهم نیست شاید اگر طولانی‌تر بود دیرتر کسل‌کننده و خسته‌کننده می‌شد اما...».