نسبت میان دو هیچ (در اندیشه ی هایدگر)

نویسنده این‌ کتاب می‌گوید گرچه دست‌ یافتن به درکی از عدم، چه با توجه به درک‌ناپذیری کلی آن و چه با توجه به نبودن تحقیقاتی مفصل در این ‌زمینه عملا ناممکن به نظر می‌رسد، اما هدف چنین پژوهشی، ترسیم بحث از عدم در قالب یک‌ پرسش است. به ‌این ‌ترتیب تمرکز اصلی کتاب «نسبت میان دو هیچ» بر ساحت هستی و عدم است، اما پیش از آن باید برای نزدیک‌ شدن به مبحث اصلی، زمینه‌‌های آن و پیوندهای آن با سایر بخش‌های فلسفه هایدگر را مورد مداقه قرار داد. در فصل اول کتاب به کلیاتی در باب هستنده‌هایی چون «دازاین» و ارتباط آن با هستی و بیان ساختارهای اصلی دازاین طبق خود فصل‌بندی هایدگر در هستی و زمان و معرفی هستی دازاین در قالب نسبتی که می‌تواند با هستی و عدم داشته باشد، پرداخته شده است. به گفته نگارنده ي کتاب در این‌ راه از متن آلمانی «هستی و زمان»، ترجمه‌ انگلیسی و همچنین ترجمه‌های فارسی آن نیز استفاده شده است. این ‌فصل در حکم مقدماتی برای ورود به معنای هستی دازاین است که در فصل دوم با بحث از مؤلفه بنیادین هستی دازاین، یعنی زمان‌مندی ادامه پیدا می‌کند. در فصل سوم کتابِ پیش‌رو هم به ترس‌آگاهی که تنها تجربه‌‌ای است که ما را در آنچه هستیم هویدا می‌سازد، پرداخته شده است.