رسانه، نژاد و بازنمایی: عرب ها و مسلمانان در رسانه ها پس از یازدهم سپتامبر

کتاب «رسانه، نژاد و بازنمایی»؛ مشارکتی مهم در حوزه مطالعات فرهنگی و رسانه‌ای است. درست است که کتاب به موضوع آشنای نژادپرستی امریکایی می‌پردازد، اما با مسئله بغرنج تازه‌ای نیز درگیر می‌شود که عبارت است از: «تداوم این نژادپرستی در دنیایی چند فرهنگی که خود را فارغ‌شده از مسائل نژادی می‌داند. «اولین السلطانی» نشان می‌دهد که چگونه می‌توان به طرز موفقیت‌آمیزی به نقد مسائلی پرداخت که در گفتمان، درونی شده‌اند. به‌علاوه او، ضمن استفاده از نظریات نظریه‌پردازان مطرحی چون «جورجوآگامبن» و «جسبیرپوار»، امکانات نظری تازه‌ای را عرضه می‌کند که می‌توانند در نظریه‌پردازی‌های آتی استفاده شوند. کتاب، به ‌طور کلی، شیوه‌های جدید برای نظریه‌پردازی‌ پیرامون رابطه میان لیبرالیسم، فرهنگ و قدرت دولت عرضه می‌کند و نقدی قدرتمند و به لحاظ سیاسی ضروری از منطق گفتمانی امروز ایالات متحده به دست می‌دهد. تمرکز تحقیق نویسنده بر شیوه به تصویر کشیده شدن جنگ با ترور در برنامه‌های تلویزیونی و گزارش‌های خبری است و به ‌طور خاص به شیوه‌های به تصویر کشیدن تاریخ معاصر از سوی دولت ایالات متحده نمی‌پردازد، اما این دو موضوع به‌ طور جدایی‌ناپذیری به هم مرتبط هستند. درنتیجه، به گفتمان‌های درهم‌تنیده دولت و رسانه توجه کرده‌ است. درنظر نویسنده این دو با هم یک حوزه هژمونیک معنایی را شکل می‌دهند. حالت بازنمودی‌ای که پس از یازدهم سپتامبر به معیار تبدیل شده‌ است و می‌کوشد بین بازنمایی منفی و مثبت تعادل برقرار کند؛ چیزی که نویسنده در خلال این کتاب از آن به عنوان «بازنمایی‌های پیچیده ي ساده‌شده» یاد می‌کند. این بدین معناست که اگر یک تروریست عرب/ مسلمان در سیر داستان یک سریال تلویزیونی یا فیلم سینمایی به نمایش در بیاید، معمولا بازنمایی مثبتی از یک عرب، مسلمان، عرب امریکایی، مسلمان امریکایی نیز ارائه می‌شود که این کار ظاهرا برای جبران کلیشه‌سازی از عرب/ مسلمان تروریست است. فصل نخست کتاب، بررسی می‌کند که چگونه نویسندگان و تولیدکنندگان سریال‌های تلویزیونی از راهبردهای بازنمودی متعددی استفاده کردند تا از ثبت مجدد کلیشه تروریست‌های عرب/ مسلمان بگریزند. فصل دوم به بررسی اسفبار امریکایی‌های عرب‌تبار در سریال‌های تلویزیونی دوران پس از یازدهم سپتامبر می‌پردازد؛ روایت‌هایی که امریکایی‌های عرب‌تبار قربانی جنایات ناشی از تنفر می‌شوند و بینندگان در موقعیت همدلی با وضعیت اسفبار آن‌ها قرار می‌گیرند. فصل‌های سوم و چهارم درباره این مسئله بحث می‌کنند که منطق‌های اصلی جنگ با ترور، بدون تأثیراتی که ملازمشان‌اند، توجیه‌پذیر نیستند. فصل پنجم و خاتمه کتاب به بررسی تلاش‌های سازمان‌های غیرانتفاعی، گروه‌های حقوق بشری و نویسندگان و تولیدکنندگان برنامه‌های طنز برای به چالش کشیدن این ایده می‌پردازد که فرهنگ عربی و اسلامی با ایالات متحده ناسازگار و مخالف است.