جلوه های صلح و آشتی در کلیات سعدی

سعدی آموزگار حکمت است، حکمتی که بر مبنای نوع‌دوستی بنیان یافته است. درواقع آنچه بیش از همه از جهانیان دل برده و آنان را مجذوب ساخته، تعالیم اخلاقی سعدی است که انگیزه‌ای جز بشردوستی و بزرگداشت آدمیت و شرف انسانی ندارد. انسان، محور اصلی اندیشه‌های جهانگیر سعدی است. گلستان و بوستان و حتی دیوان اشعار او که شامل غزلیات، قصاید و مواعظ او می‌شود، درباره‌ انسان است. به همین دلیل است که سخن سعدی با سرشت انسان در هر عصر و در هر مکان و فرهنگی، سازگار است. این اندیشه از تمامی آثار سعدی قابل استخراج است. در این کتاب به مبانی صلح‌طلبی در کلیات سعدی با اهداف شناخت انسانیت و ایجاد حس نوع‌دوستی در روابط انسانی، جلوگیری از جنگ و ستیزه‌جویی و ایجاد آرامش و امنیت جهانی، تقویت وحدت و انسجام ملت‌ها و ایجاد همدلی، رعایت حقوق بشر و احترام متقابل انسان‌ها و تأثیر صلح و آرامش در ابعاد مختلف از زندگی انسان‌ها و تقویت فضایل اخلاقی پرداخته می‌شود.