«شاه عباس یکم» (زاده ۱ رمضان سال ۹۷۸ ه.ق – درگذشته ۱ جمادیالاول سال ۱۰۳۸ ق / ۲۷ ژانویه سال ۱۵۷۱ – ۱۹ ژانویه سال ۱۶۲۹م)، معروف به «شاه عباس بزرگ»، پنجمین شاهنشاه ایران از دودمان صفوی و نامدارترین فرمانروای این سلسله بود. وی که فرزند و جانشین «شاه محمد خدابنده» بود، از سال ۹۹۶ ه.ق تا زمان مرگش، به مدت بیش از ۴۱ سال خورشیدی بر ایران حکومت کرد. شاه عباس به معماری، موسیقی، نقاشی و شعر علاقه داشت و میدان نقش جهان، عالیقاپو، بخشهایی از عمارت چهلستون، چهارباغ و سیوسهپل از آثار بهجای مانده از دوران سلطنت وی هستند. در این کتاب دوران زندگی و حکمرانی شاه عباس صفوی، بررسی میشود.