بررسی و تغییر الگوهای رفتار، یکی از اولین کارهایی است که باید با مراجعان افسرده انجام دهیم. شاید شما افسرده نباشید ولی فعال سازی رفتاری تمرین بسیار خوبی برای مدیریت حالت های خلقی ناخوشایند است. همچنین اغلب اوقات درمان را با مداخله های رفتاری مانند فعال سازی رفتاری شروع می کنیم، زیرا درک و تسلط بر آنها معمولا برای مراجعان ساده تر است. به همین دلیل فعال سازی رفتاری یکی از اولین تمرین های شخصی در این کتاب است. هرچند به سختی می توان تجربه افسردگی را تکرار کرد، بیشتر ما، حتی اگر افسرده نباشیم، در انجام کارهایی که دوستشان داریم یا برای خودمان مفید می دانیم، مشکل داریم. بیشتر اوقات در انجام کارهایی که «باید» انجام دهیم، مشکل داریم. تقویت فعال سازی رفتاری و کاهش اجتناب می تواند راهی نیرومند برای بهبود خلق مراجعان باشد. با این حال، معرفی راهبردهای فعال سازی رفتاری باید با احتیاط صورت گیرد. بسیاری از مراجعان در زندگی خود شنیده اند که باید «خودشان را جمع و جور کنند» یا «فقط انجامش دهند». به همین خاطر مهم است که وقتی مراجعان را به درگیر شدن در فعالیتی تشویق می کنیم، آن را با حساسیت و درک کافی انجام دهیم.