گفت و گو ها، روایت جذابی است از یادآوری شبانه مکالمات روزانه و تفسیر و تأویل و باز آرایی آنها. در این رمان کوتاه و گیرا، شیوهی روایی آیرامتنوع، چند لایه، حکایتگون، درنگ برانگیز و بدیع است. گفتگوها از نسخه اسپانیایی آن، به ترجمه فارسی درآمده است. زن و مردِ همراه، موی ژولیده داشتند و مانند غارنشینان لباس پوشیده بودند و دیگری، همسان زن، چنان به سر و لباسش رسیده بود که گفتی به ضیافتی در سفارت فرانسه می رود. این تصویر اندکی سورئالیستی بود و چندان شرح و بسطش نداشته بودند و از همین روی در حافظه نقش میبست.