دکتر کلانتر هرمزی، مکرر به این نکته اشاره داشتهاند که این خوشبختی و سعادت ایشان است که با کودکان آشنا میشوند که هر کدام به سان خورشیدی هستند. در واقع دکتر کلانتر هرمزی، معتقد است که بخت و اقبال این کودکان نیست که آنها توسط وی معالجه و درمان میشوند؛ بلکه این فرصت و اقبالی برای اوست که با این گنجهای معصومیت بیدلیل آشنا شده است. دکتر کلانتر هرمزی، هر کدام این کودکان را به سامانه خورشیدی در زندگی خود میداند و البته ما شاهدیم که این خورشیدهای دوست داشتنی که سالهایی را به دلیل نقایص و کاستیهای فیزیکی، در رنج و گوشهگیری گذراندهاند، چگونه پس از حل مشکل، لبخندهای شیرینی بر چهرهشان مینشیند. داستان زندگی دکتر کلانتر هرمزی، داستان زندگی هزاران کودکی است که خورشیدهای خندان شدند.