کتاب حاضر، سرگذشت سه تن از بانوان است؛ که در نوع خود بینظیر است زیرا از بیوت مراجع بزرگ کمتر صدای زنانه – در ژانر ادبی خاطرات - به چشم میخورد. اهمیت عمده این کتاب، بیشتر در این است که خوانندگان را با تلاشهای عظیم این بانوان در امر آموزش و پرورش، در میانه قرن بیستم آشنا میکند. کمبود منابع مالی، فقدان حمایت اجتماعی از آموزش زنان در این دوره زندگی دشوار اندرونی خانه یک مرجع - که به طور ویژه، از مصرف وجوهات شرعی شخصی به شدت و با وسواس اجتناب میکرد. چهارچوب محدوده زندگی سنتی زنان در حال ازدواج، محدودیت مؤسسات آموزشی برای زنان و انواع و اصناف دیگر تنگناهایی که فرا روی این زنان قرار داشته و در لابهلای گفتار ایشان مشاهده میشود، این که همه این محدودیتها نتوانسته، بر اراده پولادین این بانوان، در دانشآموزی و دانش افزایی فائق آید؛ اهمیت کتاب حاضر را بیشتر نشان میدهد.