دربارۀ کتاب کلک نخستین (پیرامون شاهکارهای ادبیات ایران و جهان؛ عناصر داستان نویسی و مهارت نویسندگی)
نویسنده در این کتاب در پی آن است که به بررسی جایگاه قصهگویی در نظام آموزش رسمی ایران بپردازد. این نظام گسترده، بخش بسیار وسیعی از جامعه را تحت پوشش قرار میدهد. از دوران پیش از دبستان تا دوران دانشگاه گستره نظام تعلیم و تربیت است؛ اما در این کتاب هر جا به نظام آموزشی اشاره میشود مقصود دوران پیشدبستان و دبستان است. از اینرو، نویسنده کتاب در پی آن است که به این پرسشها پاسخ دهد؛ آیا قصهگویی میتواند در رقابت با فعالیتهای رسمی مدرسه به جایگاهی مطمئن دست یابد؟ آیا در نظام آموزشی ما به قصهگویی به عنوان فعالیتی جدی نگاه میشود یا فعالیت تفننی است که ارزش علمی آموزشی خاصی ندارد؟