مواجهه با بیکاری در ایران (1356 - 1340): امتناع از پذیرش، اختلال در بازنمایی

با بررسی شیوه مواجهه با پدیده بیکاری در فاصله سال‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵6، این کتاب در صدد شناسایی یکی از عواملی است که می‌تواند بحران اقتصادی حاصل از شتاب گرفتن صنعتی شدن کشور و گسترش ناهنجاری اجتماعی ناظر بر مدرنیزاسیون را به یکدیگر پیوند دهد. معضلی که به هنگام ظهورش، ابتدا از شناسایی آن امتناع شد و آنگاه که مورد توجه قرار گرفت به نحوه نادرستی بازنمایی گشت و در نتیجه، امکان یافتن راه حل‌هایی برای آن بسته شد. عدم امکان اتکا به آمارهای کشوری برای شناسایی پدیده بیکاری، در همین سال‌های مورد بحث، نویسنده کتاب را بر آن داشته تا با بررسی دو پدیده دیگر، یکی فقر و دیگری نوع اسکان مهاجرانی که در جستجوی کار به ویژه به تهران می‌آمدند، تلاش کند تا نوع و ابعاد آن را شناسایی کند.