دربارۀ کتاب خسی در میقات
یکی از ویژگیهای مشترک نوشتههای جلال آل احمد و به ویژه داستانهایش را میتوان من نویسی او دانست. شاید بتوان این تعبیر از من نویسی را تقریباً معادل ادبیات تجربی دانست (چیزی که بارها جلال آل احمد، از علاقه خود به آن یاد کرده است). در اکثر کارهای جلال آل احمد، یکی از شخصیتها که از قضا در بیشتر مواقع منِ راوی است، در حقیقت خودِ اوست که به بیان نظراتش میپردازد. تعبیر از من نویسی را میتوان در واقع، همان تک صدایی بودن متن نامید.