خاطرات پروفسور جان اسکیلز ایوری، ابعادی از گستردگی عقب ماندگی ایران در دهه اول ۱۳00 و مشکلات پیش آمده بعد از اشتغال ایران و تبعید رضا شاه را نشان میدهد. کتاب میتواند گوشهای کم نوشته و ناگفتهی سیاست رضاشاهی در مقابل آلمان هیتلری را نشان دهد. در هر صورت، کتاب با همین شرایط هم خواندنی است و هم سندی است برای روند سنت و مدرنیته در ایران و شکلگیری زیرساختها؛ به خصوص در زمینه بهداشت و راه و پرورش نخبگان. نویسنده کتاب، رفاه و ثروت و فقر بیحد و حصر ایران و تهران را، در سالهای بعد از جنگ جهانی دوم برملا میکند؛ اما او چون خود از طبقه مرفه است و در رفاه زندگی میکند، بیشتر به خاطرات طبقه خود میپردازد.