آشنایی با بزرگ علوی

آقا بزرگ علوی، نویسنده معاصر و نو پرداز ایرانی، زاده تهران در سال ۱۲83 شمسی است. علوی در سال ۱۳۰۹، پس از آشنایی با هدایت، انجمن ادبی کوچکی در کافه وکا، در میدان مخبر الدوله تشکیل می‌دهد که بعدها به گروه رَبعَه معروف می‌گردد. از جمله آثاری که علوی به تأثیر از نویسندگان دیگر نوشته است، داستان کوتاه نامه‌ها می‌باشد که به تقلید از ایوانِ ایلیچِ تولستوی نوشته شده است. درون مایه داستان‌های علوی، عموماً عشق، شهرت، خیانت زنان، فساد جامعه اشرافی، سیاست و... است. از برخی آثار علوی، چنین بر می‌آید که وی یک رمانتیست اجتماعی بوده است.