جان استنبک عمر خود را صرف آفرینش زیباترین و تأثیرگذارترین متون ادبی جهان کرد و سرانجام در شصت سالگی به کسب جایزهی نوبل مفتخر شد. کتابی که در دست دارید به قلم همین نویسنده و یکی از مشهورترین آثار ادبی جهان است. موشها و آدمها قصهی تنهایی آدمها و بیانیهای بر ضد مناسبات غلط اجتماعی و جریان حاکم بر تحمیق انسانها است. این داستان، قصهی افراد آسیبپذیری است که تحت ستم حاصل از روابط موجود در جامعه قرار گرفتهاند. اما علیرغم تمام این واقعیتهای تلخ، این کتاب مشوق دوستیها، مهربانیها و اتحاد ضعفا است:
اسلیم گفت: «شماها همیشه با هم سفر میکنین؟» جرج گفت: «آره، همیشه. میشه گفت یه جورایی هوای همدیگه رو داریم.» و جرج انگشت شستش را به نشانه رفاقت به لنی نشان داد.