پیشگام پساتجربه گرایی: گزارشی متفاوت از روش شناسی ماکس وبر در علوم اجتماعی

کتاب «ماکس وبر و روش‌شناسی علوم اجتماعی»، نوشته «توبی ای هاف»، مروری دارد بر نخستین مقالات روش‌شناختی ماکس وبر یعنی روش «تاریخی روشر و کنیس» و مسئله «عقلانیت‌گریزی» که در فارسی کمتر به آن‌ها پرداخته شده است. این دو مقاله به‌زعم نویسنده کلید اصلی شناخت روش‌شناسی پیچیده ماکس وبر است و استدلال‌های اصلی آن در سراسر آثار روش‌شناختی دیگر وبر جاری است. او در این کتاب با تشریح آرای روش‌شناسی وبر، بدفهمی‌های رایج درباره او را که در میان ما فارسی‌زبانان وجود دارد اصلاح می‌کند. براساس این بدفهمی‌ها آرای روش‌شناسانه وبر گاه در زمره تفسیرگرایان، گاه در ردیف پدیدارشناسان و گاه در میان پوزیتیویست‌ها طبقه‌بندی‌شده و گاهی نیز آرای او و زیمل را یکسان انگاشته‌اند. به نظر نویسنده آرای روش‌شناسانه ماکس وبر به نحو شگفت‌انگیزی پیشقراول فلاسفه علم پساتجربه‌گرا بوده است که چند دهه بعد از وبر آرای‌شان را عرضه کرده‌اند، به همین دلیل در ترجمه فارسی کتاب عنوان پیشگام پساتجربه‌گرایی انتخاب شده است.