بر طبق بسیاری از ارزیابیها ، وارد دوران فکری تازهای شدهایم. اکنون در دوران پستمدرن هستیم. روشنفکران برجستهای به ما میگویند که مدرنیسم مرده است، و دورانی انقلابی پیش روی ماست – دورانی که از ساختارهای ظالمانه گذشته آزاد شده است، اما در عین حال نگران انتظاراتش از آینده است. حتی مخالفان پستمدرنیسم، که عرصه روشنفکری را بررسی میکنند ناخشنودند، سر فصل تازهای را تشخیص میدهند. در جهان روشنفکری، نوعی تغییر موضع به وجود آمده است. اکنون نامهای پیشگامان پستمدرن آشنا هستند: میشل فوکو ، ژاک دریدا ، ژان فرانسوا لیوتار و ریچارد رورتی. این اشخاص استراتژیستهای برجسته در میان پیشگامان پستمدرن هستند. آنها سمت و سوی حرکت را مشخص میکنند و ابزارهای مؤثرتری در اختیار این جریان میگذارند.