شرح احوال و آثار استاد ملا عبدالکریم مدرس

این کتاب، شرح احوال و آثار استاد «ملا عبدالکریم مدرس» است. عبدالکریم مدرس (زاده مه سال ۱۹۰۵ - درگذشته۳۰ اوت سال ۲۰۰۵) با تخلص شعری «نامی»، فقیه، مفسر، محقق، مترجم و شاعر معاصر کُرد در روستای «تکیه» نزدیک مرکز ناحیه «خورمال» در استان سلیمانیه دیده به جهان گشود. عبدالکریم مدرس، سال‌هاست که برای محققان و دانشمندان عرب و عجم، کُرد و تُرک و در اغلب کشورهای اسلامی به‌ویژه حوزه عراق، ایران، ترکیه، سوریه، عربستان، اردن و کشورهای حاشیه خلیج فارس شناخته شده و حتی در اقصا نقاط جهان اسلام همچون اندونزی و نیز الجزایر و پاکستان به سبب آثار و تألیفاتش با افکار، اندیشه‌ها، آثار و نوشته‌هایش آشنایی دارند. مدرس با دقت‌نظر و وسعت تتبع از محققان، ادبا، نویسندگان و مصححان معاصر تاریخ کُرد و کردستان به‌ شمار می‌رود که در زمینه‌های علوم اسلامی فقه شافعی، تاریخ مشاهیر کُرد، تصحیح و تقنیح شعر شعرا، علوم ادبی و بلاغی و لغوی، عرفان و تصوف به‌ویژه طریقت نقشبندیه، و حکمت و فلسفه، صاحب‌نظر است؛ سراسر زندگی او را، تدریس و تعلیم، تحقیق و تألیف و سفرهای علمی متعدد تشکیل می‌دهد. در حوزه‌های علمیه دینی عراق مورد استناد بود. وی با تبحر در ادبیات کُردی، عربی و فارسی آثاری تألیف نمود. مدرس از پرکارترین نویسندگان قرن بیستم کردستان است که شمار تألیفات و ترجمه‌هایش به بیش از 60 جلد می‌رسد. شهرت مدرس به خاطر کارهای زیادش در زمینه‌های مختلف ادبی، تاریخی و فقهی است.