رسانه و آسیب اجتماعی

در جهان امروز، نقش مؤثر رسانه‌هاي جمعي، به‌ويژه راديو و تلويزيون در تغيير يا تداوم نگرش‌ها و ايجاد رفتارهاي مورد انتظار، موضوعي مورد توافق دانشمندان و نظريه‌پردازان علوم اجتماعي است. بيشتر کشورها از طريق برنامه‌ريزي‌هاي اجتماعي و فرهنگي، سعي در کنترل و پيشگيري آسيب‌ها و انحراف‌هاي اجتماعي دارند و راديو و تلويزيون وسيله مناسبي براي رسيدن به اهداف برنامه‌هاي اجتماعي و فرهنگي است. از سوي ديگر، رسانه‌هاي جمعي مي‌توانند خود، عامل بروز آسيب‌هاي اجتماعي باشند. به‌طور کلي در زمينه تأثير وسايل ارتباط‌جمعي بر آسيب‌هاي اجتماعي سه دسته رويکرد نظري وجود دارد: «رويکرد آسيب‌زايي رسانه‌اي»، «رويکرد تطهير رسانه‌اي»، و «رويکرد مشروط رسانه‌اي». در این کتاب ضمن تحليل و بررسي نظريه‌های مطرح در حوزه رسانه، به تبيين کارکردهاي مثبت و منفي رسانه‌هاي جمعي، به‌ويژه راديو و تلويزيون در حوزه آسيب‌هاي اجتماعي پرداخته می‌شود و بر اين فرض تأکيد می‌گردد که رسانه‌هاي جمعي به طور ذاتي آسيب‌زا نيستند و نوع استفاده از آن‌هاست که مي‌تواند موجبات تأثيرگذاري منفي يا مثبت آن‌ها را فراهم نمايد.