نقوش آئینی و باستانی در فرش های ایرانی در یکصد سال اخیر (با تاکید بر فرش های عشایری)

در این مطالعه به بررسی نقوش آیینی و باستانی در فرش‌های ایرانی در یک‌صد سال اخیر با تأکید بر فرش عشایر، پرداخته شده است. در این راستا با روش توصیفی تحلیلی به صورت کیفی و به شیوه کتابخانه‌ای ضمن بررسی هنر مقدس و آیینی و شاخصه‌های آن مانند نمادگرایی، تاریخچه فرش ایرانی و اقسام نقوش و نگاره‌های آن شرح داده می‌شود. براساس این مطالعه روش‌های گرداگرد نقوش کهن اقوام مختلف ایرانی مشابهت داشته و دارای ریشه‌های مشترک باستانی و آیینی هستند و مبنای تاریخی آن‌ها به سال‌های بسیار دور در هنر ایران پیش از اسلام و پس از آن می‌رسد. شکل غالب نقش‌مایه‌های فرش ایرانی و به طور خاص فرش عشایر هندسی است همچون مثلث، لوزی و مربع و سایر نقش‌مایه‌ها در قالب نقوش انسانی، گیاهی و حیوانی ارائه شده‌اند. در پایان کتاب نمونه‌هایی از فرش عشایری در صد سال اخیر، مورد تحلیل قرار گرفته است.