حالا ما از شما می خواهیم واقع بینی را کنار بگذارید و وارد دنیای وسیع «آنچه من می خواهم» بشوید. اکنون زمان آن است که مشکل را بپذیرید و از گیر کردن استقبال کنید…همه ی ما به نحوی در حوزه ای از زندگی مان گیر کرده ایم. این جاست که ایده لازم داریم. لازم است ایده های بسیاری داشته باشیم تا از بین شان انتخاب کنیم؛ ایده های حتی عجیب و غریب، ایده های حتی دیوانه وار.
ما می خواهیم به شما یاد بدهیم که چطور بیش از آنچه که حتی فکرش را بتوان کرد، ایده خلق کنید. خیلی از افراد همان ایده ی اول شان را برمی دارند و دنبال می کنند و بعد گیر می کنند؛ یا ایده ای را که به نظرشان عالی و کامل است و قرار است تمام مشکلات را حل کند دنبال می کنند و بعد از چاله به چاه می افتند. این خیلی سخت است. و اعتقاد به این که فقط یک ایده در دنیا هست، باعث فشار روحی شدید و بی تصمیمی می شود.
«من مطمئن نیستم.»
«من نمی خواهم کار را خراب تر کنم.»
«واقعا می خواهم این وضع درست بشود.»
«اگر فقط یک ایده ی بهتر (درست، محشر) داشتم، آن وقت همه چیز درست می شد.»
بیایید همین جا توقف کنیم تا ما نخستین کسی باشیم که حقیقت اعجاب انگیزی را به شما می گوییم، این را که : همه چیز درست خواهد شد.
همه چیز رو به راه خواهد شد.