خانم جوانا رو ته نویسنده کتاب از شاگردان قدیمی استلا در کنسرواتور بازیگری اش بوده و هم اکنون پروفسور آموزش تئاتر در دانشگاه ویلانوآ در پنسیلوانیاست. استلا آدلر از همان زمان که راهش را از اکتورز استودیو جدا کرد (1941) موضعی در برابر شیوه ی روان و ناتورالیستی بازیگران آمریکایی اتخاذ کرد. این شیوه با روش فاخر و اغراق شده ی مرسوم در تئاتر تفاوت داشت و نقش فردیت بازیگر در آن بارز بود. او در طی سال ها تدریس و کار مداوم سعی کرد ایده ی «اصالت شخصیت» را که از نظریات جامعه شناختی اش تغذیه می شد، محور آموزش بازیگری قرار دهد و از آن به عنوان آلتر ناتیوی در مقابل تولیدات هالیوود و نظام ستاره سازی آن استفاده کند. آدلر بارها تاکید می کند که عواطف شما به عنوان بازیگر برای ما مهم نیست ما عواطف شخصیت را می خواهیم. ولی این شخصیت مورد علاقه ی او جز در کتاب های تاریخ یافت نمی شود. عواطف ما به عنوان بازیگر قابل حذف نیستند. خواندن پیشینه ی شخصیت و قرار گرفتن در شرایط پیشنهادی به این معنا نیست که فردیت و شعور بازیگری جای خود را به فردیت و شعور نقش بدهد. «نقش» اساسا یک بهانه است برای شروع بازی. برای تجلی خلاقیت های فردی او به عنوان یک هنرمند.