در تاریخ ادب فارسی، شاعران زیادی با عنوان «مردمی» قلمداد می شوند. ولی در دوره معاصر، به ویژه بعد از مشروطه، که شعر اجتماعی تر می شود دیده نشده که صاحب نظران حوزه ادب فارسی در مورد شاعری این چنین بگویند و راجع به او این گونه روایت کنند؛ “آقاسی را به سازمان تبلیغات مشهد دعوت کردیم. سالن اجتماعات آن جا ششصدنفر بیشتر ظرفیت نداشت. با حضور آقاسی، آن سالن اجتماعات مملو از جمعیت می شود و سه طبقه پر می گردد. سازمان تبلیغات از مشتاقان شعر او تا آن جا که از ترس فروریختن ساختمان 2 آتش نشانی را در جریان قرار می دهد. ” از ویژگی هایی که در چشم انداز رنگین کمانی شعر آقاسی قابل درنگ است «اعتراض» است و «اعتراض»! اعتراض در چارچوبی عقلایی. اکثر اعتراض های این شاعر دردمند، با روحیه انقلابی اش گره می خورد.
جان مولا حرف حق را گوش کن؛
شمع بیت المال را خاموش کن