کارنامهی اردشیر بابکان که از عهد ساسانی برای ما به ارث مانده، با قدمت هزار و چهارصد سالهاش، قدیمیترین متنِ پایهی داستاننویسی فارسی محسوب میشود. پس از چهارده قرن هنوز این نوشتهی کوتاه پرمغز قادر است مهر و خشم و کین و همدلی و درد را در ما برانگیزد.
قاسم هاشمینژاد، داستاننویس، کارنامه را ابتدا از اصل پهلوی به فارسی برگردانید و سپس سالها برای آماده کردن متن نهایی وقت صرف کرد. مشخصهی متن حاضر در برجستهتر شدن خصائص داستانی آن، و تبدیل شدنش به داستانی زنده و خواندنی است. کوشیده شده با استفاده از دریِ کهن، زبانی پرداخته شود که با قدمت کارنامه همخوانی داشته باشد.