کتاب حاضر، مجموعه چهار داستان کوتاه است که دقیقاً با تلفیقی ماهرانه از این دو عنصر نوشته شده است. داستانهایی با محوریت انسان تنها رها شده در ساختارهای تفکر مدرنیستی برای زندگی. به باور دیگر اگر بپذیریم که انسان مدرن زندگی و زیست خود را در تک لحظههایی سرنوشتساز رقم میزند و باقی آن را در مسیر این تک لحظه جاری و ساری میکند، هنر داستاننویسی نویسنده در این اثر نیز ساختی متحورانه از این تک لحظههاست. او راوی انسانها و لحظههایی زیستی از زندگی آنهاست که مانند یک داروی مخدر ذرهذره ذهن مخاطب را به تسخیر مفهومی که درصدد بیان آن است درمیآورد و در ادامه او را در بستر آن زمینگیر میکند و ناچار از اندیشیدن میکند.