مردان بدون زنان

کتاب "مردان بدون زنان" دومین مجموعه از داستان های کوتاه "ارنست همینگوی" است که در سال 1927 به انتشار رسید و برخی از مهم ترین نوشته های ابتدایی وی را به خوانندگان عرضه داشت. در این چهارده داستان کوتاه، "ارنست همینگوی" مضامینی را ارزیابی می کند که در کارهای بعدی او نیز به چشم می خورد، مواردی همچون خسارات جنگ، روابط دشوار میان مردان و زنان و ورزش و قهرمانی. این داستان های درخشان عبارت اند از "کله شق"، "وطن به تو چه می گوید"، "تپه هایی مثل فیل سفید"، "آدمکش ها"، "مسابقه ی پنجاه هزار دلاری"، "در کشوری دیگر"، "حکایتی از آلپ"، " مسابقه ی سرعت"، "ده نفر سرخ پوست"، "امروز آدینه است"، "بازجویی ساده"، "حالا دراز می کشم"، "قناری سوغاتی" و "قصه ای پیش پا افتاده".
"مردان بدون زنان" نقطه عطفی در کارنامه "ارنست همینگوی" بود. او پیش از این خود را به عنوان یک رمان نویس قدرتمند و استثنایی اثبات کرده بود، اما با این داستان های کوتاه، نشان داد که چطور می توان در ابعاد چند صفحه ، صحنه ای را از حقیقت مطلق بازسازی کرده و جزئیاتی را به زندگی آورد که فقط توسط چشمان تیزبین یک هنرمند با استعداد و منحصر به فرد مشاهده می شود. مردان داستان های "ارنست همینگوی" گاوباز و بوکسور ، نوچه و اجیر و الکلی ، گانگستر و تفنگ به دست هستند. هر یک از داستان های کتاب "مردان بدون زنان" به سرسختی مردانه ای اشاره دارد که ظرافت دستان زنی آن را لمس نکرده است. نثر کتاب قاطع ، قدرتمند و غیر عاطفی ، خلاصه شده به حداقل و به نوعی در قلمروی آثار کلاسیک "ارنست همینگوی" قرار دارد.