شعر سورسکو ساده است و در عین حال هولناک و از زندگی میگوید و مبارزه روح با جهان مادی. شعر او همانند صحنه نبرد ترکیب هوشمندانهای است از طنز سیاه، بینش عمیق و آگاهی از خواستههای روح انسان و همین به کار او قدرت میدهد. شعرش گاهی داستان است و گاهی تمثیل و زمانی هم فانتزی میشود، اما موقعیتی واقعی و ترکیب معصومیت و هوشیاری را به نمایش میگذارد.