«عبدالحمید بن هبته الله ابن ابی الحدید» که در اواخر قرن ششم هجری و نیمۀ اول قرن هفتم میزیست، شرح دقیق و زیبایی بر«نهجالبلاغه» حضرت علی (ع) به زبان عربی نگاشته و توضیحاتی پیرامون سخنان و خطابههای مندرج در کتاب داده است. کتاب حاضر، ترجمۀ این شرح که به «شرح نهجالبلاغه ابن ابی الحدید» معروف است، میباشد و دربردارندۀ موضوعاتی همچون راههای خبر دادن از غیب؛ قتل ولید بن طریف خارجی و رثای خواهرش بر او؛ بیان جماعتی که با خوارج همرای بودند؛ خبرهایی پراکنده در مورد معاویه؛ اختلاف مردم در مورد اجلها؛ نظریات گوناگون در زمینۀ آفرینش جهان؛ و اخباری دربارۀ جنگ صفین است.